ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﮐﺮﻩ ﺑﺎﺷﻰ، ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺎﮎ
ﺑﺎﺷﻰ!
ﺑﺮﺍﻯ ﺁﺳﺎﯾﺶ ﺧﺎﻃﺮ
ﻣﺮﺩﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺗﻮ
ﭘﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺩﺭﯾﺪﻩ ﺍﻧﺪ!
ﭼﺮﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻰ ﻓﻘﻂ
ﻣﯿﺪﺍﻧﻰ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺖ، ﺳﻨﺖ
ﺍﺳﺖ ، ﺩﯾﻦ ﺍﺳﺖ
ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻭ ﺳﻨﺖ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﺍﻧﻰ
ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﯾﺸﻰ ﺑﻪ
ﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﺪﺍ
ﻭ ﮔﺎﻫﻰ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻰ ﺷﺎﯾﺪ
ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ
ﺍﻧﺪ!
ﻣﻦ ﺯﻧﻢ...
ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ
ﺩﻟﺨﻮﺵ ﺑﻪ ﺍﻟﻨﮕﻮ ﻫﺎﯾﯽ
ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺯﺭﻕ ﻭ ﺑﺮﻗﺶ
ﺷﺨﺼﯿﺘﻢ ﺑﺎﺷﺪ
ﻣﻦ ﺯﻧﻢ....
ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺯ ﻫﻮﺍ
ﺳﻬﻢ ﻣﯿﺒﺮﻡ ﮐﻪ ﺭﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ
ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ؟
ﺩﺭﺩ ﺁﻭﺭ ﺍﺳﺖ ﻣﻦ ﺁﺯﺍﺩ
ﻧﺒﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﯿﻔﺘﯽ
ﻗﻮﺱ ﻫﺎﯼ ﺑﺪﻧﻢ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ
ﻫﺎﯾﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﻔﮑﺮﻡ ﻣﯽ
ﺁﯾﻨﺪ
ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ
ﺑﺎﯾﺪ ﻟﺒﺎﺳﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﯿﺰﺍﻥ
ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﻨﻢ
ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ
ﮊﺳﺖ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﯾﺖ ﺗﻨﻬﺎ
ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﮐﻪ
ﻣﯿﺮﺳﯽ ﻗﯿﺼﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ
ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ
ﺩﺭ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺏ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻘﯿﺪﻩ
ﻫﺎﯾﻢ ﻣﻮﺍﻓﻘﯽ ﻭ ﺻﺒﺢ ﻫﺎ ﺍﺯ
ﺩﻧﺪﻩ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﭘﺎ
ﻣﯿﺸﻮﯼ
ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯾﺖ ﻋﻮﺽ
ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ
ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯽ ﺗﻔﮑﺮ ﻓﺮﻭﺷﯽ
ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﻦ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﺍﺳﺖ
ﺣﯿﻒ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﻮﺱ ﺑﺮﺍﯼ
ﺗﻮ ...... ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺗﻔﮑﺮ
ﺣﯿﻒ ﮐﻪ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﯼ ﻣﻐﺰﯼ
ﺑﻮﺩﻥ ﺑﯽ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ
ﻓﺎﺣﺸﻪ ﺗﻨﯽ ﺍﺳﺖ
ﻣﻦ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺩﺭﮎ ﺷﺪﻥ
ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺧﺮ
ﻓﺮﺽ ﺷﻮﻡ
ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺧﻮﺏ
ﺳﺮ ﻭﺟﺪﺍﻧﺖ ﮐﻼﻩ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯼ
ﻭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺩﯾﻢ ﺭﺍ
ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻣﯿﮑﻨﯽ
ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ
ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻣﺎ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ
ﺧﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ
ﻧﺴﻞ ﺗﻮ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺍﺻﻼ ﻣﺴﻮﻝ
ﺧﺮﺍﺑﯽ ﻫﺎﯾﺶ ﻧﺒﻮﺩ
ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ؟
ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ
ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﺑﺎﻭﺭ
ﮐﻨﻨﺪ
ﺣﻘﺸﺎﻥ ﭘﺎﯾﻤﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﺧﯿﺎﻧﺖ
ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﻧﺪ...
ﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺭﺍﺿﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﻧﻪ... ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻫﻢ ﺷﻬﺎﻣﺖ
ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ...
ﻧﺴﻞ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ
ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ
ﺟﺎﯾﺶ ﺍﻟﻨﮕﻮ ﺩﺍﺩ...
ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺘﺮﺳﺪ...
ﺍﺯ ﻟﻘﻤﻪ ﯼ ﺣﺮﺍﻡ ﻣﯿﺘﺮﺳﺪ...
ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﯿﺘﺮﺳﺪ
ﺗﻮ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺏ ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ
ﺗﺮﺳﺎﻧﺪﻥ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭ
ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺍﺳﺖ
ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ...
ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺨﻮﺍﻧﯽ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ
ﺍﻏﺮﺍﻕ ﺍﺳﺖ
ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺮﺩﻡ
ﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﯼ
ﮒ.ﺵ.ﺕ.ﺍ.ﺭ.ﺵ.ﺍ.ﺩ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ
ﻣﻮﯼ ﺑﺎﺯﺵ ﮐﺘﮏ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ
ﺑﺒﯿﻨﻢ
ﺁﻧﺠﺎ ﻫﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺩﺭﻭﻥ
ﺧﺎﻧﻪ ، ﻏﯿﺮﺕ ﺩﺍﺭﯼ ؟
ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ
ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻥ ﻫﺎﯼ
ﺍﻃﺮﺍﻓﺘﺎﻥ ﺧﺮﺍﺑﻨﺪ...
ﻭ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ
ﻫﻤﻪ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺗﺎﻧﻨﺪ...
ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ
ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﺩﺭﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ