سرد

ﺳـﺮﺩ ﺍﺳـﺖ ﻭ ﻣـﻦ ﺗـﻨﻬﺎﯾـﻢ “ ﭼـﻪ ﺟﻤـﻠـﻪ ﺍﯼ ! ﭘــــُﺮ ﺍﺯ ﮐـﻠﯿـﺸﻪ … ﭘـــُـﺮ ﺍﺯ ﺗـﻬـﻮﻉ … ﺟـﺎﯼ ِ ﮔـﺮﻣﯽ ﻧـﺸﺴﺘـﻪ ﺍﯼ ﻭ ﻣﯽ ﺧـﻮﺍﻧـﯽ : ” ﺳــﺮﺩ ﺍﺳـﺖ …“ ﯾـﺦ ﻧﻤـﯽ ﮐﻨـﯽ … ﺣـﺲ ﻧـﻤﯽ ﮐﻨـﯽ … ﮐـﻪ ﻣـﻦ ﺑـﺮﺍﯼ ِ ﻧـﻮﺷﺘـﻦ ِ ﻫﻤﯿـﻦ ﺩﻭ ﮐﻠﻤـﻪ ﭼـﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾـﯽ ﺭﺍ ﮔـﺬﺭﺍﻧـﺪﻡ